Een baby beweegt een handje naar zijn mond, spieren spannen, het hoofdje wiebelt. Voor al ons bewegen werken spieren samen, wat we coördinatie noemen. En dat lijkt zo vanzelfsprekend. Als volwassenen stoppen we automatisch een hap eten in onze mond. Maar coördinatie komt niet vanzelf, het ontstaat na veel oefenen. Dat betekent herhalen van een beweging met een doel, in dit geval het sturen van de hand om die naar de mond te brengen. Een baby oefent met willekeurige, kriskras bewegingen. Net zolang totdat het lukt.
Soepele bewegingen ontstaan door coördinatie
Geef een reactie