Toen ik in verwachting was had ik een enorme behoefte me meteen te verbinden met andere aanstaande moeders. Ik was een late moeder, dus er waren weinig zwangere mensen om mij heen. Ik ging dus op zoek naar zwangerschapsgymnastiek, yoga, of iets dergelijks. Tot mijn teleurstelling begon de zwangerschapsgymnastiek pas aan het eind van de vijfde tot zesde maand. Ook bleek die vooral op de bevalling gericht. Ikzelf had het volste vertrouwen dat mijn lichaam wel wist hoe dat moest bij de bevalling, dus dat vond ik niet het meest belangrijk.
Wel wilde ik de vader van mijn kind helemaal bij haar betrekken gedurende de zwangerschapsperiode, terwijl bij de zwangerschapsgymnastiek de vaders er alleen aan het eind een paar keer bij werden gevraagd. Ik heb voor de zwangerschapsyoga gekozen, omdat daar de vader er bij elke les bij hoorde. Toch was dat ook aan het eind van de zwangerschap en vooral op de bevalling gericht.
Ik ben een bewegingsspecialist. Ik werk vanuit de Feldenkrais Methode. Er wordt nogal wat tijd besteed aan de bewegingsontwikkeling van baby’s in die opleiding. Je doet allerlei bewegingen die afgeleid zijn van bewegingen die baby’s maken in hun ontwikkeling. Vanaf het begin van mijn training heeft dat mijn speciale interesse gehouden. En ik gaf (en geef nog) workshops met dit thema. Toen mijn dochtertje geboren was nam ik haar bewegingen met een videocamera op. Voor mijn gevoel gebeurde er de eerste vijf à zes maanden niet zoveel. Ik dacht dat als ze ging omrollen het pas echt bewegen was en het voelde dus als lang wachten voor mijn dochtertje ging omrollen. Hoewel ze toen natuurlijk al zoveel meer ontwikkeld was dan in het begin.
Toen ik zes jaar geleden de Child’Space Training deed, een specialisatie binnen de Feldenkrais Methode gericht op baby’s en peuters, begreep ik pas hoeveel er de eerste vijf maanden gebeurt voor een kind kan omrollen. Ik werd er helemaal enthousiast van: zoveel details! En dat ben ik nog steeds. Het is zo’n wonder van leren wat een baby vanaf dag 1 doet! Wat heb ik allemaal gemist? Wat jammer dat ik dat toen niet wist!
En met mij zijn er kennelijk een hele boel anderen die dat ook niet weten. Op de training werden moeders uitgenodigd om met hun baby te komen om een les te krijgen van onze trainster Chava Shelhav. Dat waren meestal heel gewone gezonde kinderen. Soms waren het kinderen met speciale behoeftes, bijvoorbeeld met een klompvoet, een spreidbroek of een hersenbeschadiging. Maar de meesten waren ouders die uit nieuwsgierigheid of omdat iemand ze gevraagd had, kwamen. Hierdoor kon ik goed zien wat het effect van deze onwetendheid was op de baby’s. Er gebeurt iets in de interactie tussen ouders en baby’s dat het kind in zijn ontwikkeling stoort. Dat maakte diepe indruk op me. Allemaal ouders die het beste met hun kind voor hebben net als ik destijds. Het maakt me heel gemotiveerd om met ouders van pasgeboren baby’s te werken om ze uit te leggen en te laten zien wat baby’s nodig hebben. En om ze gereedschap in handen te geven om hun kind in de ontwikkeling te ondersteunen.
Daarom heb ik het plan opgevat om aanstaande ouders de mogelijkheid te bieden zich voor te bereiden op wat hun kind nodig heeft in de verschillende periodes vanaf de geboorte. Dat wil ik met de ontwikkelingsbewegingen van Child’Space, zodat je kunt voelen wat je kind straks ervaart als hij in de wereld van de zwaartekracht terecht komt. Daarnaast heb ik, sinds ik me hiermee bezighoud, behalve Child’Space ook andere begeleidende systemen bestudeerd. Ik wil elk van deze specifieke babybenaderingen beschrijven, zodat je beter kunt kiezen hoe jij het straks wilt gaan doen. Jij kunt daar ook invloed op uitoefenen door te reageren op mijn blogpost en de discussie die daaruit ontstaat.
Omdat ik vanaf het begin een groter bereik wil dan Nederland en dus een tweetalig blog wil is het parent to be ofwel Parent2B geworden!
Ik heb er voor gekozen om steeds in de hij-vorm over je toekomstige kind te praten. Dit is enkel voor de leesbaarheid gedaan.
Waar ben jij naar op zoek nu je een kind verwacht: verbinding met andere aanstaande ouders net als ik of heb jij andere behoeftes?
En als je al een kind hebt, wat kun je dan achteraf zeggen over wat jij geweten had willen hebben voordat je kind werd geboren? Of wat heb je al doende geleerd waar jij van denkt dat aanstaande ouders er veel aan hebben als ze dat eerder weten?
Deel het onder aan dit blog.